Nynke van de Nadort

Foto: Waltertje introductie 2019

DEN HAAG – Daar zaten we dan half maart, voor de buis. Mark Rutte houdt een toespraak. Eerder was al verkondigd dat er op een evenement niet meer dan honderd mensen aanwezig mochten zijn. Dat was niet genoeg. Alles ging op slot. “Een intelligente lockdown” zou het zijn. Begrijp me niet verkeerd. Het was nodig om de druk op de zorg te verlagen, maar daar zat ik dan. In mijn kamertje van veertien vierkante meter. Om eerlijk te zijn heb ik alles uit handen laten vallen, om op het laatste moment nog wat studiepunten binnen te harken. Het was niet genoeg, ik ging doubleren. Het spreekt dan wel voor zich dat ik het contrast van vorig jaar nog meer zie.

Laat ik positief beginnen. Het scheelt super veel tijd. Het duurt nu misschien twee minuten voordat je “op school” bent. Ook kun je sommige lessen combineren met taken zoals lunch of was opvouwen. Je hoeft geen dilemma’s meer te hebben over welke broek je nu gaat aandoen, die komt als het goed is toch niet in beeld. Stress om je boeken? Die hoef je nu tenminste niet meer mee te sjouwen. Als je niet wist of je een boek nodig had voor een college heb je ‘m nu sowieso bij de hand. Lunch vergeten te maken? Geen probleem, je bent thuis. Tenminste, als je een gevulde koelkast hebt is er niets aan de hand.

Maar elk voordeel heb z’n nadeel. Voor de sociale vlinders onder ons is dit een grote domper. Geen gezelligheid of praatjes tussendoor. Ook voor de studenten die meer aandacht en begeleiding nodig hebben is dit een ramp. Vooral als je nieuw op het HBO bent. Je kent je mentor niet, hoe ga je om hulp vragen? Voor die studenten heb ik één tip. Doe het gewoon, ga niet wegkruipen in je kamer en het probleem alleen maar erger laten worden. Je zit nu nog aan het begin van je jaar. Gooi je docenten dood met vragen als iets onduidelijk is, daar zijn ze voor, vinden ze niet erg.

Het voelt als een extra uitdaging en bijna als een zelfstudie in deze tijden. Naar mijn studententijd heb ik mijn hele leven uitgekeken, nu valt dat in het water. Ik snap het. Echt, maar het voelde als een moetje om dit te delen. Niet te verwarren met het gebruik van “#ikdoenietmeermee”, dat vind ik kort gezegd schandalig.